Joker Folie à Deux Review Movie/ Recenzja filmu
Will you dance with me on a moonlit night?
Joker 2 was doomed from the very beginning to be something that people wouldn't be able to like, even though the first mentions of 2 appeared 2 years ago, people were most outraged by the fact that there would be musical elements.
Days, weeks and months passed, and people demanded a repeat of what they liked in the first part.
However, Joker 2 is nothing more than the Killing Joke.
The world presented in this work is different from the one we know from the first part. The story is equally depressing, where we get what we want, but are we sure?
The film focuses on important questions, what is violence for the observers? Do we really need someone who will play his role to the very end, killing many people and rooting for him because he has become our idol, or do we regret that the system constantly pushes him to the bottom?
Todd Philips' work is something that people have been waiting for with bated breath, to see the clown again, who will defeat everyone, but no one was waiting for Arthur and this is the story of Arthur, such a lost character under a series of layers of makeup.
Joker 2 takes the viewer into Arthur's mind, where he fights with himself, trying to understand who he really is and who he has become to the people around him.
The specific narrative associated with the musical performances emphasizes the emanating madness that takes place in the mind of the protagonist. Because in our heads we can be whoever we want.
Lady Gaga plays a character that everyone knows and many like, Harleen, although this version is the darkest and most real. A character who enters Arthur's mind, giving him hope, but at the same time destroying what seems real to him.
Laugh, laugh, smile again for me.
Gaga's character is nothing more than the realization of madness by madmen, not ordinary people.
The film focuses on Arthur's trial. The hero, sitting in Arkham, is given medication and feels that he is starting to return to normal, but nothing can be normal when they are filming reports about you and people on the streets are cheering for you.
Arthur accidentally meets a beautiful woman, Lee, who is also a patient in the hospital and is fascinated by who Arthur was.
Can love be found in madness?
It turns out that it is, and Arthur begins to be happy, although he does not really realize what awaits him.
The closer to the end, the more we see the portrait of a man who is constantly being destroyed, where he cannot find his place in society, so he hides under a mask.
As for the ending, it gains and strongly affects the reception of the film, both giving the understanding that it was the viewer who created this film, and also realizing that the story has been completed.
The whole thing is a dance in the moonlight.
The director takes the viewer on a beautiful dance through the character's mind, while showing that we ourselves are clowns when we idealize murderers because they look pretty.
Joker 2 is a film that you will either love or hate, it is hard to pass by this work indifferently.
Standing in line for almost 2 hours, we will experience an emotional rollercoaster that takes the viewer to a world where there is no good, there is only man.
8/10
Czy zatańczysz ze mną w księżycowa jasna noc?
Joker 2 już od początku był skazywany na coś co ludziom się nie mogło podobać, mimo ze pierwsze wzmianki o 2 pojawiały się już 2 lata temu, to najbardziej ludzi oburzał fakt, ze będą elementy musicalowe.
Mijały dni, tygodnie i miesiące, a ludzie domagali się powtórzenia tego co lubili w części pierwszej.
Jednak Joker 2 to nic innego jak Zabójczy Żart.
Swiat przestawiony w tym dziele jest inny niż znamy z części pierwszej. Opowieść jest równie depresyjna, gdzie dostajemy to co chcemy, ale czy napewno?
Film skupia się na istotnych problemach czym jest przemoc dla obserwatorów? Czy tak bardzo potrzebujemy by ktoś grał swoją role do samego końca zabijając wiele ludzi i wiwatując mu gdyż stał się naszym idolem, czy jednak współczując, ze system go ciagle rzucał na samo dno?
Dzieło Todda Philipsa to coś na co ludzie czekali z zapartym tchem by znów zobaczyć błazna, który będzie wszystkich bił, lecz nikt nie czekał na Arthura i to właśnie jest opowieść o Arthurze tak bardzo zagubionej postaci pod szeregiem warstw makijażu.
Joker 2 zabiera widza do umysłu Arthura, gdzie walczy sam ze sobą, próbując pojąć kim tak naprawdę jest i stał się dla ludzi wokół.
Specyficzna narracja związana z występami muzycznymi podkreślają emanujące szaleństwo jakie rozgrywa się w umyśle bohatera. Gdyż w naszych głowach możemy być kim tylko chcemy.
Lady Gaga gra tutaj postać, która każdy z nas zna i wielu lubi czyli Harleen choć ta wersja jest najbardziej mroczna i najbardziej tez realna. Postać która wchodzi do umysłu Arthura dajac mu nadzieje, ale jednocześnie pustosząc to co wydaje mu się rzeczywiste.
Śmiej się śmiej uśmiechnij się jeszcze raz dla mnie.
Postać Gagi to nic innego jak urealnienie szaleństwa do szaleńców nie do zwykłych ludzi.
Film skupia się na procesie Arthura. Bohater siedzący w Arkham dostaje leki i czuje, ze zaczyna wracać do normalności, ale nic nie może być normalne, kiedy kręcą o tobie reportaże, a ludzie na ulicach wiwatują twoje imię.
Arthur przez przypadek poznaje piękna kobietę Lee, która jest również pacjentka szpitala i jest zafascynowana tym kim był Arthur.
Czy w szaleństwie można odnaleźć miłość?
Okazuje się, ze tak i Arthur zaczyna być szczęśliwy choć tak naprawdę nie zdaje sobie sprawy co go będzie dopiero czekać.
Im bliżej końca to oglądamy portret osoby, która ciagle wszystko ma niszczone, gdzie nie może się odnaleźć w społeczeństwie wiec ukrywa się pod maska.
Jeśli chodzi o finał to jest zyskujący i mocno wpływa na odbiór filmu, dający również do zrozumienia, ze to przez widza powstał ten film, jak i również świadomy tego, ze opowieść została skończona.
Całość to taniec w świetle księżyca.
Reżyser zabiera widza w piękny taniec po umyśle bohatera, jednocześnie pokazując, ze sami jesteśmy błaznami kiedy idealizujemy morderców bo ładnie wyglądają.
Joker 2 to film, który, albo pokochasz, albo będziesz nienawidzieć, ciężko przejść obojętnie koło tego dzieła.
Wchodząc do kolejki przez blisko 2 godziny przeżyjemy emocjonalny rollercoster, który zabiera widza w świat, gdzie nie ma dobra jest tylko człowiek.
8/10